Strijdlustigheid van hartpatiënten
Op mijn laatste blog over zwangerschap is veelal positief gereageerd. En jazeker! Ik ga jullie op de hoogte houden mocht de tijd daar zijn. Het lijkt mij ontzettend spannend om jullie mee te nemen in deze hele gang van zaken vol pieken en dalen.
Een van de reacties ging over de strijdlustigheid die hartpatiënten in zich hebben. En ik had het laatst met iemand daarover op een verjaardag. Ik merk aan mijzelf dat ik vol in het leven sta en daar echt van probeer te genieten. Uit elke dag probeer ik iets moois te halen. Ik vind het leven te kort om alleen maar te werken en te “wachten” op je pensioen om dan pas te genieten. Misschien haal ik mijn pensioen niet eens.
Ik wil elke dag volop leven en genieten. Of het nu is door nieuwe dingen te ontdekken, creatief bezig te zijn, koken, bakken, reizen. Met vrienden leuke dingen doen of even helemaal alleen. Elke dag is reden voor een feestje. Want elke dag leef ik weer een dagje langer.
Niemand weet wanneer het leven ophoudt, ook niet als je ‘gezond’ bent. Maar sinds ik ooit een halve “einddatum” heb gekregen ben ik mij steeds bewuster van hoe ik het wil en vooral van hoe ik het niet wil. Het heeft ervoor gezorgd dat ik nu als zzp werk. Het heeft ervoor gezorgd dat ik een half jaar in Uganda heb gewoond en het heeft ervoor gezorgd dat ik soms nogal “roekeloos” leef. Maar ik laat mij niet meer leiden door angst.
Ja ik hoop 80 te worden, of eigenlijk 100. Maar als ik iets niet wil is het als 80-jarige jetske achter de geraniums zitten en denken “Had ik maar X toen ik nog jonger was, want toen kon het nog.” En nee ik ben geen Freek Vonk die tussen de haaien zwemt of ik doe ook niet aan Russisch roulette. Maar ik ren wel een halve marathon, zeg wel mijn baan op en ben wel werkzaam als zzp. Ik ga wel een half jaar naar een land wat wij een ontwikkelingsland noemen. En dat is iets wat veel mensen al spannend vinden, zeker met een hartafwijking.
Het niet opgeven schijnt een kenmerk te zijn van hartpatiënten. En ik zal bijna willen zeggen, leer van hen. Want zij zien in dat het leven niet eeuwig duurt. Dat je niet 100 jaar moet wachten om de stap eindelijk te leren. Dat je niet constant ja maar als x dan… Zij ondernemen actie en gaan ervoor. Dus ik zal zeggen als je nu iets eigenlijk al heel lang heel graag wilt maar dit niet durft, ga ervoor!
Wees een hartpatiënt, wees een strijder.
Jetske Kalwij is een fontanpatiënt en deelt op haar instagram account JetskeAK haar ervaring met haar hartafwijking en het (deels) leven in Uganda. Regelmatig schrijft ze een blog voor de PAH
