Sporten en bewegen
Door: Kristel, 32 jaar en fitnessinstructeur bij Fit20
Hoi allemaal ik ben Kristel, 32 jaar en ik ben geboren met de aangeboren hartafwijking Tetralogie van Fallot. Ik heb drie grote openhartoperaties gehad waarvan de laatste gelukkig al 21 jaar geleden. Ik woon samen met mijn vriend Jeroen in Amsterdam.
Sporten is iets wat ik al mijn hele leven graag doe en dat ging niet altijd even makkelijk. Als kind heb ik geturnd, volleybal gespeeld en een jaartje aerobics gedaan. Jammer genoeg kon ik met de aerobics les niet de hele les mee doen. Ik was moe en kreeg er geen energie van, het kostte alleen maar energie. Erg jammer want het was gewoon bij de dorpsclub samen met mijn moeder, juist ook gezellig! In diezelfde tijd moest ik vanwege mijn energieniveau en daardoor ook mijn mentale weerbaarheid mijn opleiding Sociaal Pedagogisch Hulpverlener afbreken. Sporten is iets waar ik veel plezier en energie uithaal en dat lukte op dat moment niet meer.
In overleg met mijn cardioloog ben ik toen doorverwezen naar een revalidatiecentrum om te leren sporten op mijn niveau. In eerste instantie dacht ik moet ik echt tussen die oudjes leren sporten? En ik sport toch al, wat heb ik daar eigenlijk aan? Het bleek een gouden greep. Na wat testen en onder begeleiding sporten in een jonge groep (gem. leeftijd 21-40) leerde ik sporten op mijn eigen niveau. Voor mij houdt dat in dat ik met een gemiddelde hartslag train van een 40/50-jarige en dat is oké. Na een paar maanden had ik mijn energie weer terug en het gevoel van ‘hier wil ik iets mee’. Als ik kan sporten op mijn niveau, dan kan iedereen sporten op zijn of haar niveau.
Inmiddels werk ik al tien jaar in de sport. Ik ben opgeleid tot fitnessinstructeur en via een medewerker bij de stichting Emma at work ben ik terecht gekomen bij Fit20. Daar werk ik nu al tien jaar bij de ondernemer Marcel in zijn studio in Amsterdam Zuidoost met heel veel plezier. Ik werk halve dagen, maximaal vijf uur per dag, zo’n drie tot vier dagen per week. Tijdens mijn werk sta ik naast de leden en coach ik hen naar een maximale inspanning. Die maximale inspanning is elke dag anders. Stress, voeding, persoonlijke omstandigheden het maakt allemaal uit en heeft effect op hoe je die dag kan presteren. Sommige klanten ken ik al tien jaar en ik haal er veel voldoening uit om naast hen te mogen staan. Het contact is ook zeer persoonlijk, want veel leden trainen alleen of samen met één ander persoon. De leden zijn enorm verschillend van zelfstandig ondernemers tot gepensioneerden, van kantoormedewerkers tot verpleegkundigen, van schoonmakers tot mensen in de Raad van Bestuur. Sommige leden hebben een grote hekel aan sport en andere hebben er simpelweg geen tijd voor of gebruiken de training om blessurevrij andere activiteiten te ondernemen. Omdat het zo persoonlijk is kan ik inschatten wat iemand die dag aankan. Soms juist even verstand op nul en gaan en een andere keer even een pas op de plaats en rustig aan. Dat maakt het werk afwisselend en is de reden waarom ik het na tien jaar nog steeds met veel plezier doe.
Zelf doe ik ook Fit20, een vorm van krachttraining die aan te passen is aan ieders niveau. We zoeken naar een maximale inspanning van korte duur. Of je dat nu met 50 kilo of 5 kilo doet, dat maakt niet uit. Het gaat om de prikkel die je je lichaam geeft en binnen 20 minuten heb je hele lichaam getraind zonder dat je zwaar buiten adem of bezweet bent.
Daarnaast doe ik al jaren aan pilates en wandelen. Pilates is een sport die goed is voor spierkracht, conditie en flexibiliteit èn aan te passen is aan je eigen niveau. Wandelen zorgt ervoor dat ik mij hoofd kan ‘opruimen’ en dat doe ik zo’n twee à drie keer per week. Tijdens de coronapandemie kwam ik thuis te zitten door de sluiting van sportfaciliteiten en daar had ik het behoorlijk moeilijk mee. Het wandelen heb ik toen voor mezelf ‘ontdekt’, ook als het regent. Zat ik binnen een beetje met mijn ziel onder mijn arm, dan hup naar buiten, even wat frisse lucht en beweging al ga ik maar voor een kwartier. Dat lukte wel en voor ik het wist was ik een uurtje op pad. Het was heel erg prettig dat Jeroen, die toen vanuit huis werkte, me af en toe een spreekwoordelijke schop onder de kont gaf om naar buiten te gaan. En mocht het geen goed gevoel hebben gegeven dan stond er af en toe een glaasje wijn klaar bij binnenkomst. Een beetje balans, want je mag ook af en toe een offday hebben of jezelf blij maken met wat lekkers.
Bij mij draait het om de balans tussen slaap, voeding en bewegen. Dat maakt dat ik me goed voel en ook kan doen wat ik wil doen. Dat betekent niet dat ik op een dag zowel kan werken als kan sporten en dan ook nog het huishouden doen of een sociale afspraak kan hebben.
Meestal doe ik twee activiteiten per dag. Doe ik meer, dan moet ik daarna rust nemen in de vorm van slapen, lezen of tv kijken.
Alles kost tenslotte energie, ook de leuke dingen. Na een lange dag werken lig ik regelmatig ‘s middags een uurtje te slapen zodat ik ‘s avonds ook gezellig ben wanneer Jeroen thuiskomt van werk. Doe ik dat niet dan ben ik moe en chagrijnig en krijg ik van hem de vraag ‘moet er eten in of moet je eigenlijk slapen?’. Dat is een reality-check, tijd voor een pas op de plaats. Meestal is een goede nacht slaap voldoende.
Voeding is voor mij ook een groot onderdeel van mijn gezondheid en conditie. Ik vind het belangrijk om elke dag voldoende groente en fruit te eten, regelmatig en gebalanceerd. Wanneer ik wat meer sport let ik er extra op dat ik genoeg eet anders word ik er alleen maar moe van. Ik eet ook echt wel graag een chipje en drink graag een glas alcohol en daar geniet ik van. Het leven mag ook leuk en lekker zijn en ik heb geleerd niet te streng te zijn voor mezelf.
Dit artikel is overgenomen uit de Sinus thema leefstijl, maart 2023. Alle leden van de Patientenvereniging Aangeboren Hartafwijkingen ontvangen 4x per jaar de Sinus. Wil jij ook de Sinus ontvangen? Word dan lid voor € 2,33 per maand.