Durf kritisch te zijn als patiënt.
Een van de dingen die ik de afgelopen jaren heb geleerd is om kritisch te zijn als patiënt. Niet dat ik per definitie in discussie ga met een dokter of dat ik hun advies in de wind sla. Maar ik ga wel zelf ook op onderzoek uit.
Ik ben zelf van nature nogal eigenwijs. Wanneer iedereen ja zegt, zeg ik waarom. Die eigenwijsheid heeft mij niet altijd gebracht wat ik wilde maar heeft mij toch in zekere mate ook geholpen. Door af en toe nee te zeggen of kritische vragen te stellen heb ik uiteindelijk wel de zorg gekregen die ik wil.
Om een voorbeeld te geven: Ik slikte voor langere tijd een medicijn waarvan ik gewoon niet wist waarvoor het diende. “Hartkloppingen” was het antwoord. Maar het bleef mij altijd een beetje vaag. Iedere keer weer stelde ik de vraag waarom ik dit medicijn moest slikken. Tot de dokter zelf zei: “We gaan stoppen met dit medicijn” Dat vond ik zelf een goede deal want waarom slik ik iets waarvan zelfs de dokter mij niet echt kan uitleggen waarom ik het slik.
Nog een voorbeeld: Ik werd op dat moment op een zwaardere bloedverdunner gezet. Zo zwaar dat ik in het warme Uganda een hele dag per maand op het toilet moest zitten want anders kon ik mijn kleren weer wassen… Eigenwijs als ik was ben ik toen daar gestopt met het medicijn. (Nee dit raad ik niet aan te doen). De dokter wilde mij eigenlijk doorverwijzen naar een gynaecoloog (want heftige bloedingen) maar alweer was ik eigenwijs want voor mij was 1+1 2. Met mijn oude bloedverdunner had ik nergens last van nu wel dus wat is dan het probleem, mijn cyclus of het medicijn?
Wat ik hiermee wil zeggen is dat je soms best kritisch mag zijn op wat je “zomaar” krijgt voorgeschoteld of geadviseerd. Begrijp mij niet verkeerd, ik zeg niet dat je meteen zonder pardon moet stoppen met medicijnen nemen. Of dat je elk advies moet negeren. Maar iets kritischer zijn mag zeker. Ja en amen roepen zonder dat je eigenlijk weet waarom je iets doet raad ik sowieso niet aan…
Op dit moment slik ik weer heftigere bloedverdunners, zelfs een soort waarmee ik naar de trombose moet. Alleen dit keer voor een bepaald doel en dat maakt het anders. Alsnog blijf ik kritisch. Hoewel ik heel blij ben met onze gezondheidszorg en ik zonder deze zorg er nooit was geweest, vind ik het namelijk ook belangrijk om naar mijn eigen lichaam te luisteren.
Mijn tip aan jou is dan ook: Vraag vaker waarom en durf door te vragen. Neem niet zomaar genoegen met een advies. Dit is niet alleen voor jezelf fijn, maar ook heel leerzaam voor de doctoren. Durf kritisch te zijn, voor jezelf, maar ook voor de toekomst van de geneeskunde.
Liefs,
Jetske
Jetske Kalwij is een fontanpatiënt en deelt op haar instagram account JetskeAK haar ervaring met haar hartafwijking en het (deels) leven in Uganda. Regelmatig schrijft ze een blog voor de PAH
