Dieke liet zich als kind al zien, ze durfde gewoon  

Toen ik Dieke ontmoette, werd ik helemaal vrolijk. Wat een positieve dame! Dieke vertelde me hoe haar aangeboren hartafwijking nooit in de weg heeft gestaan. Het is gewoon een onderdeel van haar leven waar ze prima mee omgaat. ’Ik ben trots op mijn litteken. Zonder dat had ik hier nu niet gezeten.’   

Niet op haar mondje gevallen 

Dieke heeft op jonge leeftijd al geleerd om voor zichzelf op te komen. ‘Ik heb me als kind al voorgenomen: wie niet sterk is moet slim zijn. Ik werd niet gekozen met gym en kon niet op hockey, maar ik had altijd mijn mondje klaar. Daarom deed ik gewoon mee met de ‘normale’ kinderen. Mijn houding was altijd: ik heb dit en jij hebt dat, je moet het er maar mee doen. Als ik nu aan vriendinnen vraag wat ze merken aan mijn hartafwijking zeggen ze: ‘Rennen is niet jouw ding, maar verder kan jij alles en sta jij positief in het leven.’ Dat is misschien wel de perfecte samenvatting van mijn situatie.’  

Haar eigen pakkie aan 

Net zoals veel andere jongeren die ik heb gesproken, vond Dieke de overgang in begeleiding op haar achttiende even wennen. ‘Ineens vroegen ze in het ziekenhuis rechtstreeks aan mij hoe het ging, en niet aan mijn ouders. Dat was even schakelen, vanaf toen was het mijn pakkie aan. Ik werd steeds vaker geconfronteerd met het feit dat ik heb wat ik heb. Ik leer ermee leven, maar soms het nog wel lastig te accepteren.’ 

Warm nest 

Dat Dieke uit een warm nest komt, merk je meteen. Ze vertelt over de rol en steun van haar familie.  ‘Voor mijn broertje en zusje was mijn situatie niet altijd makkelijk, maar ze zijn er altijd voor mij geweest en dat waardeer ik enorm. Mijn ouders hebben mij nooit voorgetrokken ten opzichte van mijn broertje en zusje en daar ben ik heel blij om. Ik ben opgegroeid in een gezin dat realistisch praatte over de situatie en er met een positieve blik naar keek. Het helpt je om vooral te kijken naar wat je wél kunt. Na de middelbare school heb ik mijn mbo-diploma gehaald. Daarna ben ik doorgegaan naar het hbo en kreeg daarbij alle steun van mijn ouders. Dit diploma heb ik nu ook in de pocket.’ 

Vol in het leven 

Dieke is een enthousiaste, positieve jonge vrouw van 24 die vol in het leven staat. Ze heeft al drie jaar een vriend. ‘Mijn vriend vindt mij mooi zoals ik ben, inclusief litteken. Hij ziet dat het bij me hoort. Ik heb een fijn leven met veel lieve mensen om mij heen’. Mijn droom? Werken met kinderen vind ik het allermooiste vak dat er is. Daarom wil ik mijn eigen kindercoach-praktijk opzetten en dat gaat mij lukken! Daarnaast zie ik mijzelf in de toekomst als een fitte, gezonde vrouw, die net zoals nu positief in het leven staat.