Totdat ze naar de tandarts ging. Vanaf toen kreeg ze ongelooflijk veel voor haar kiezen. Letterlijk en figuurlijk. ‘Ik ging kerngezond naar de tandarts en werd doodziek van de wortelkanaalbehandeling omdat niemand rekening hield met mijn hartafwijking.’
Ruisje bij geboorte
Habibe had bij haar geboorte een ruisje op het hart, zoals zoveel baby’s hebben. Het bleek een ventrikelseptumdefect (VSD) te zijn. Het gaatje in het hart zou vanzelf dichtgegroeid zijn op haar achttiende, maar dat is nooit gebeurd. ‘Ik ging om de zoveel jaar op controle en het zag er altijd goed uit, niks mis met mijn hart. Omdat het zo goed ging, ben ik gestopt met controles toen ik twintig jaar was. Tijdens mijn zwangerschap ging het echter flink mis.’
Méér dan alleen maar kiespijn
Stel je voor, je gaat naar de tandarts en belandt vervolgens in een nachtmerrie. Het overkwam Habibe, een jonge vrouw van dertig en in verwachting van haar zoontje. Ze was zwanger en had nergens last van. Alles ging zoals het moest gaan en ze voelde zich goed. Toen kreeg ze ineens heel heftige kiespijn. ‘Het werd zo erg dat ik huilend van de pijn op de tandartsstoel belandde. De tandarts constateerde een ontsteking en besloot een wortelkanaalbehandeling uit te voeren. Vanaf dat moment begon de ellende.’
Vreemde klachten
Na haar eerste wortelkanaalbehandeling kreeg Habibe ineens vreemde klachten zoals puntjes op haar benen. Ze werd in korte tijd heel ziek en dacht dat het door de zwangerschap kwam. ‘Ik voelde me steeds beroerder, maar mijn bevalling ging naar omstandigheden best goed. Mijn zoontje werd na 34 weken geboren en heeft vier weken in de couveuse gelegen. Gelukkig heeft mijn moeder hem goed opgevangen, want met mij ging het bergafwaarts.’
Overlevingsstand
De tweede wortelkanaalbehandeling maakte alles erger. Habibe werd ernstig ziek en kwam via het Tweesteden Ziekenhuis in Tilburg en het Catharinaziekenhuis in Eindhoven terecht in het Erasmus MC in Rotterdam. ‘Niemand wist wat er aan de hand was, totdat ze ontdekten dat mijn aortaklep helemaal weggevreten was door bacteriëmie. Professor Bogers zei letterlijk tegen me dat ik binnen een uur dood zou kunnen zijn als ik niet nu een operatie zou krijgen. Ik moest afscheid nemen van mijn zoontje en familie, want deze operatie kon verkeerd aflopen. Dat was heel heftig, maar ik was zo ziek dat ik in de overlevingsstand stond.’
Fysiek trauma, mentaal herstel
De operatie werd gelukkig een succes en de fysieke ellende was achter de rug. Maar toen begon het hele verwerkingsproces voor Habibe. ‘Ik zat met veel vragen waar ik geen antwoord op kreeg. De grootste vraag was, waarom mijn tandarts heeft nagelaten mij een formulier te laten invullen met vragen over hartafwijkingen. Die wortelkanaalbehandeling had ik nooit mogen krijgen met mijn hartconditie en dat had de tandarts moeten weten. En ook al heeft ze heel emotioneel verteld hoe erg ze het vindt voor mij, ik besloot om een rechtszaak tegen haar aan te spannen.’
Rechtszaak geeft beetje meer rust
De rechtszaak tegen haar tandarts loopt nog steeds en binnenkort volgt de uitspraak. Waarom is dit zo belangrijk voor Habibe? ‘Ik merk dat ik nu al minder emotioneel ben doordat die rechtszaak loopt, wat er ook uitkomt. Het trauma van de fysieke pijnen en het feit dat ik er niet voor mijn zoontje kon zijn in de eerste maanden van zijn leven, wordt hopelijk minder als ik de puzzelstukjes kan leggen van wat er is gebeurd. Van die periode kan ik me weinig meer herinneren en soms is dat misschien maar goed ook. Ik heb gelukkig veel hulp en steun gekregen, ook al kan niemand voelen wat ik voel.
