Lars buigt alles om naar iets positiefs 

Een rustige jongen, zelfverzekerd en vooral ongelooflijk positief: Lars wilde heel graag praten over kansen voor jongeren met een aangeboren hartafwijking. Hij is geboren met Tetralogie van Fallot, net als ik. Met uiteraard een grote operatie als baby en het litteken dat we allemaal zo goed herkennen. ‘Als kind merkte ik wel dat ik iets had dat andere kinderen niet hadden. Nu ik volwassen ben, heb ik eigenlijk nergens last van. Ik ben een optimist en buig meestal alles om naar iets positiefs.’  

Blauwe lippen 

Het is heel herkenbaar voor ouders van een pasgeboren baby’tje dat weinig drinkt, weinig kracht heeft en blauwe lippen krijgt. Ook voor de ouders van Lars. Artsen constateerden een aangeboren hartafwijking. Zijn lichaampje was nog niet sterk genoeg voor een ingrijpende operatie, daarom moesten ze vijftien maanden wachten tot hij geopereerd kon worden. ‘Mijn vader vertelde me dat hij nooit huilt, behalve toen hij en mijn moeder me naar de operatiekamer brachten. Dat moet heel heftig zijn geweest voor ze. Ik ben daarna nooit meer geopereerd en heb regelmatig controles: tot mijn 22ste elk jaar, daarna elke twee jaar en sinds mijn 27ste om de drie jaar.’ 

Video van de operatie gekeken 

‘Als kind merkte ik wel dat ik iets anders was. Ik had minder uithoudingsvermogen en ik heb een keer op de kleuterschool een paar dagen rondgelopen met zo’n kastje tijdens de controleperiode. Toen ik acht was, heb ik de videoband van de hele operatie gekeken. Dat vond ik behoorlijk fascinerend want je zag echt alles van de operatie die uren duurde. Maar daarna heb ik nooit meer teruggekeken. Ik heb toen ook een spreekbeurt gegeven over mijn hartafwijking. Sommige klasgenoten van toen gaven me voorbeelden van sporters die ook zo’n litteken hadden, om aan te geven dat het best cool kan zijn. Dat maakte geloof ik best indruk op andere kinderen.’ 

Geen profvoetballer, wel trainer 

Lars is een echte sportman. Iets dat je niet snel koppelt aan een aangeboren hartafwijking. Zijn grote droom was om profvoetballer te worden, maar op zijn twaalfde kreeg hij te horen dat hij nooit aan topsport zou kunnen doen. ‘Dat was echt een klap voor me. Een carrière als sporter ging ‘m niet worden, op welk niveau dan ook. Maar ik heb me daar nooit door uit het veld laten slaan. Ik heb mijn droom op een andere manier ingevuld. Ik ben nu jeugdtrainer bij Roda JC, in de avonden en weekenden. En ik werk als contentmarketeer. Ik probeer wel een goede balans te vinden tussen die twee.’ 

Er is altijd een manier 

Als echte sportman houdt Lars ervan om doelen te stellen voor zichzelf. Een van die doelen is, om jongeren met een aangeboren hartafwijking te inspireren en ze laten zien dat er altijd mogelijkheden zijn, in welke situatie je ook zit. ‘Wat ik jongeren met een vergelijkbare achtergrond wil vertellen, is dat je je droom nooit los moet laten en dat je hem altijd op een andere manier kunt invullen. Je kunt altijd iets bereiken ook al is het op een andere manier. Dat is iets dat ik samen met mijn vriendin in alle situaties probeer te doen, omdat zij net als ik ook een sterke mindset wil ontwikkelen en uitdragen.’