Inmiddels ben ik bijna twee jaar samen met mijn vriend en hebben we in maart jl. de sleutel gekregen van ons eerste huis. Voorafgaand moet je natuurlijk een hele hoop regelen zoals de hypotheek, gas/water/licht en vooral verzekeringen, waaronder de overlijdensrisicoverzekering (ORV).
Ik wist toen deze verzekering aangevraagd werd door onze financieel adviseur (bij een lokale verzekeringsmaatschappij), dat er een grote kans was dat ik verzekerd kon worden tegen een hogere premie of dat de aanvraag afgekeurd zou worden. Zodra je ergens een vraag beantwoord met ‘ja’ val je al meteen in de risicogroep.
Ik kreeg een mail terug om akkoord te geven voor ‘verzoek aanvullende informatie’ wat betekende dat de verzekeraar informatie mocht opvragen bij mijn behandelend arts. Na alles naar waarheid ingevuld te hebben, was het wachten… en wachten…. en wachten.
Na ongeveer anderhalve maand besloot ik om contact op te nemen met de cardiologie en de verzekeringsmaatschappij of er al iets bekend was. Het bleek dat de cardiologie geen verzoek tot aanvullende informatie had gekregen en aan de kant van de verzekeringsmaatschappij bleef het stil. Ik kreeg vanuit de cardiologie nog een extra emailadres waar de vragenlijst heen mocht en stuurde deze door naar de verzekeraar.
Een aantal weken later kregen mijn vriend en ik een mail dat de aanvraag ‘onder behandeling’ was. Hèhè dacht ik. Eindelijk schot in de zaak, zou het dan toch gaan lukken? Maar niets bleek minder waar. Er volgde een mail dat de aanvraag was afgekeurd zonder onderbouwing. De enige reden die zij opgaven was dat ze mijn levensverwachting hadden vergeleken met de levensverwachting van een gezond iemand en dat het risico voor hen te groot was om mij te verzekeren. Dit viel mij zwaar en de reden vond ik eigenlijk onterecht.
Ik nam contact op met de Patiëntenvereniging Aangeboren Hartafwijkingen en zij gaven advies om het via TAF verzekeringen te proberen. Mocht TAF de aanvraag afwijzen, nemen ze contact op met de Hoop Leven. Zij accepteren ruim 90% van de aanvragen en bieden de mogelijkheid voor verzekeraars om de ORV bij hen onder te brengen. Dat klonk als muziek in mijn oren! Er is nog hoop! Na de volledige vragenlijst weer ingevuld te hebben, wachtte ik het weer af. Fingers crossed.
Dit keer kregen wij goed nieuws. Het was mogelijk om mij (en mijn vriend) te verzekeren. Voor mij weliswaar tegen een wat hogere premie dan mijn vriend, maar dat vond ik geen probleem. Ik was maar al te blij dat het mogelijk was.
Het was een moeilijke weg maar uiteindelijk is het gelukt.
Mijn dank naar de Patiëntenvereniging Aangeboren Hartafwijkingen is groot. Zonder hun advies was het niet gelukt. Ze zijn nauw betrokken bij jouw proces en denken echt met je mee.
Ik hoop dat ik door dit verhaal anderen kan helpen met hun weg bij het aanvragen van zo’n verzekering.
Nanda haar ervaringsverhaal is verschenen in de Sinus, herfsteditie 2024.
Wil je lid worden van onze vereniging?
Dat is heel eenvoudig. Klik hier voor het aanmeldformulier , vul je gegevens in en druk op verzend. Je ontvangt dan zo snel mogelijk de Sinus.