Buiten dat gaat het goed met mij. Ik kan nog werken, sporten en met vrienden afspreken. Wel wordt het duidelijk dat ik verder in mijn zwangerschap zit en het dus langzaamaan zwaarder wordt. Maar ik voel mij nog fit.
Op de dag dat ik dit schrijf hadden wij een echo. Deze werd gedaan door een verloskundigen en een gyneacoloog in opleiding. Doordat de meid nogal veel bewoog in mijn buik konden ze niet heel goed meten. Maar wat ze wilde zien konden ze zien. Het was in ieder geval duidelijk: ze is in leven en beweegt goed. Daarna was het gesprek met de gynaecoloog.
We bespraken eerst het stukje over de platte neus. Ook volgens hem kan het bijna niet zo zijn vanwege de vitamine K tekort omdat ik op tijd ben gestopt met de medicijnen. Wel wordt dit in de gaten gehouden. Eind april mag ik weer terug voor een echo bij dezelfde gynaecoloog als waar ik de dubbele check had. Maar daarna heb ik met mijn eigen gynaecoloog een gesprek.
Omdat de buikomvang van mijn kind aan de grote kant is moet ik komende maandag een suikertest doen. De buikomvang zit nog binnen de lijnen maar om er zeker van te zijn dat het geen zwangerschapssuiker is willen ze dit graag testen. Niet echt mijn hobby om met een lege maag om 08.30 in het ziekenhuis te zijn, maar goed it is what it is…
Daarnaast vroeg ik over het bevalplan, deze wordt vanuit het ziekenhuis met mij besproken. Zij maken een medisch bevalplan. Hierin kan ik natuurlijk wel mijn wensen aangeven, maar het loopt anders dan bij mensen zonder medische bevalling.
Ikzelf ben onder de gehele omstandigheden gerust. Ik voel mij goed en veilig in het ziekenhuis en ook gehoord. Daarnaast heb ik het gevoel dat alles gewoon goed zit met mijn kind en met mij. Het komt allemaal goed.
Over een paar dagen ben ik 24 weken en dat voelt voor mij echt als een mijlpaal. Ik ben nu al zo trots en dankbaar dat ik al 23 weken mijn kind mag dragen. En we elke dag dat ik mij goed voel is er een!
Op vorige week na voel ik mij over het algemeen goed en met die gedachten gaan wij dan ook verder. Op naar volgende week waarin ik een update zal geven over de suikertest.
Liefs,
Jetske
Bericht van Jetske “Ik wil aangeven dat ik me heel goed besef dat dit onderwerp gevoelig kan zijn. Misschien lees je dit met een onvervulde kinderwens of zit je midden in een traject dat niet vanzelf gaat. Daarom wil ik je allereerst een hart onder de riem steken. Ik weet dat mijn verhaal pijnlijk kan zijn als je had gehoopt dat dit ook jouw pad zou zijn. Tegelijkertijd ben ik enorm dankbaar voor hoe het nu met mij gaat en sta ik daar elke dag bewust bij stil. Ik wens je heel veel sterkte. En als je nog midden in een traject zit, hoop ik dat jouw wens uit mag komen”
Jetske heeft een Fontan circulatie en deelt in haar blog haar ervaringen over zwanger zijn met een aangeboren hartafwijking. Ze schrijft over haar (medische) controles, hoe het met haar gaat en wat er allemaal speelt tijdens deze bijzondere en spannende periode.
