Verlof met 32 weken
De reden dat ik al met 32 weken verlof neem komt omdat aan het begin van mijn zwangerschap werd verteld dat ik vijf weken voor de uitgerekende datum in het ziekenhuis zal moeten verblijven. Al snel kwam de gynaecoloog tot de conclusie dat dit waarschijnlijk niet hoeft zolang het goed met mij gaat. Want eerlijk waarom zal je iemand die zich gezond en fit voelt vijf weken in een ziekenhuis laten verblijven…
Nesteldrang
De maand juni gebruik ik dan ook om misschien nog een paar diensten op het kinderdagverblijf te draaien (max drie) en vooral om mijn nesteldrang zijn gang te laten gaan. Maar ook om lekker te focussen op mijn eigen bedrijf. Na zo’n 10 jaar werken met kinderen is het tijd dit los te laten. Het enige kind wat ik nog ga opvoeden is dat van mijzelf. Ik kijk er naar uit om het maken van content voor mijzelf en bedrijven en het editen, te combineren met moederschap. Mocht je dus nog een editor zoeken of een content creator, i’m your girl!
Me time
Omdat deze week mijn laatste volle week werken met kinderen is, voelt het al bijna alsof ik vanaf vrijdag met verlof ga. Ik heb een hele waslijst wat ik wil doen tijdens mijn verlof. Mijn hele huis wordt geboend, gesopt en opgeruimd. Ik denk dat er vele ritjes naar de GAD zullen volgen, maar dat is prima. Daarnaast wil ik mijn edit-skillz verbeteren en nog eventueel leuke dingetjes naaien voor de baby. En natuurlijk de nodige babywasjes, het inruimen van de commode etc. Elke dag 1 klusje is het doel, maar mocht mijn energie dit toelaten dan doe ik meer. Het voelt als een enorm lange vakantie waarin ik eindelijk kan doen wat ik al heel lang wil. Zolang mijn energie het toelaat ga ik hier ook goed gebruik van maken. Ik heb er zin in.
Volgende week maandag hebben we weer een echo, daarnaast gaan we waarschijnlijk het bevalplan bespreken. Ik merk dat ik vooral heel kalm ben onder de situatie. Ik voel mij goed, met de baby gaat het goed en voor de rest denk ik niet te veel na.
Ik ben vooral dankbaar hoe goed het met mij gaat. Elke dag dat ik vol energie doorkom ben ik trots. Het feit dat ik nog kan sporten, werken en met vrienden af kan spreken ben ik dankbaar voor. Ja ik neem vaker de fiets of auto in plaats van dat ik loop en moet wat vaker zitten in plaats van staan. Maar als dat alles is… Ik voel mij gek genoeg sterker en fitter dan ooit en ben trots op mijn lichaam. Daarnaast ben ik aan het trainen voor de bevalling en dankbaar dat ik dit nog kan doen.
Ik voel mij vol leven!
Liefs, Jetske
Bericht van Jetske “Ik wil aangeven dat ik me heel goed besef dat dit onderwerp gevoelig kan zijn. Misschien lees je dit met een onvervulde kinderwens of zit je midden in een traject dat niet vanzelf gaat. Daarom wil ik je allereerst een hart onder de riem steken. Ik weet dat mijn verhaal pijnlijk kan zijn als je had gehoopt dat dit ook jouw pad zou zijn. Tegelijkertijd ben ik enorm dankbaar voor hoe het nu met mij gaat en sta ik daar elke dag bewust bij stil. Ik wens je heel veel sterkte. En als je nog midden in een traject zit, hoop ik dat jouw wens uit mag komen”
Jetske heeft een Fontan circulatie en deelt in haar blog haar ervaringen over zwanger zijn met een aangeboren hartafwijking. Ze schrijft over haar (medische) controles, hoe het met haar gaat en wat er allemaal speelt tijdens deze bijzondere en spannende periode.
