Nu ben ik natuurlijk 32 weken zwanger en dan werken nog veel zwangere vrouwen. Afgelopen week heb ik afscheid genomen van mijn gast gezin. Ik ga de komende twee weken nog wel 3 diensten draaien in de kinderopvang (2 middag en 1 volle dag), maar het voelt al alsof ik met verlof ben. De planning voor mijn verlof wordt steeds langer, telkens komen er kleine taakjes bij. Dingen die ik wil schoonmaken, opruimen of juist nog wil aanschaffen. Wanneer ik dit schrijf is een knuffel was aan het draaien en kijk ik naar een wasrek vol babykleertjes. Nu word ik nog blij van het wassen van deze kleertjes en dat omarm ik dan maar. Er komt vast een moment waarop ik zuchtend weer dat ene pakje met spuug in de was doe…
Leven in het nu
Ik krijg steeds vaker de vraag hoe ik naar de bevalling kijk, eerlijk: ik ben daar absoluut niet mee bezig. Hoe gek dit misschien ook klinkt. Ik leef met de dag. Elke dag dat zij langer in mijn buik zit ben ik gelukkig. Ik voel haar goed bewegen, soms iets te goed… Lekker met haar voet onder mijn rib en gister was ze weer eens aan het rekken en strekken. Maar dat vind ik alleen maar gezellig. Blijf nog maar lekker zo lang mogelijk zitten.
Ikzelf voel mij goed. Ik ben blij dat ik nu lekker gas terug kan nemen en helemaal kan kneuteren in mijn huis. Ik slaap redelijk goed al moet ik nog wel eens naar de wc in de nacht. Met hemelvaart was ik samen met mijn vriend een nachtje naar Zuid-Limburg. Voor ons was dat 2,5 uur rijden. Aangezien hij niet mag rijden in Nederland (heeft een Ugandees rijbewijs) reed ik alles. Met wat extra stoppen ging dat prima. Toch overviel mij de gedachten op de heen reis “Wat als ze nu ineens komt” Dan ben ik 2,5 uur van het ziekenhuis vandaan…
Als het moet rijdt mijn vriend zo naar het ziekenhuis met mij, maar goed dat scenario heb ik liever niet. Daarnaast moet zij dan vanwege de medicijnen die ik nu slik gehaald worden met een keizersnee. Ik ga over 1,5 week stoppen met deze medicijnen. Het ziekenhuis heeft een range van 2 weken genomen om dit uit het systeem van de baby te hebben, aangezien hier nog niet voldoende onderzoek naar is. Dus de conclusie luidt: Als ik geen keizersnee wil mag ze pas na 36 weken komen. Dus dat heb ik dan ook met haar afgesproken, dat ze minimaal nog 4 weken gezellig bij mij blijft zitten. Daarnaast heb ik genoeg klusjes in huis gepland in de komende weken, dus ook daarom mag ze nog even blijven zitten.
Het weekend weg was wel een enorm goed begin van het verlof. We zaten in een tipi met bedden. Er liepen kippen en hanen los en het landschap was prachtig. Het voelde echt als een mini vakantie, al was het maar één nachtje. We reden door België, gingen naar Val Dieu met vrienden die daar zaten en genoten van de prachtige Belgische heuvels. Hoewel ik compleet kon ontspannen en heerlijk genoten heb, slaakte ik toch wel weer een zucht van opluchting toen ik op de terugweg Amsterdam op de borden zag staan. “We komen weer dichter bij het ziekenhuis/thuis.”
Voorlopig staan er naast de drie diensten op de opvang vooral veel activiteiten aan en in huis gepland. Ik ga enorm in mijn coconnetje wassen, schoonmaken, naaien en kneuteren. Helemaal zin om lekker te doen waar ik zin in heb. En wanneer zij komt, dat zien we dan wel weer… Voorlopig heeft ze het prima daar binnen in m’n buik en ik vind het ook nog veel te gezellig.
Liefs, Jetske
Bericht van Jetske “Ik wil aangeven dat ik me heel goed besef dat dit onderwerp gevoelig kan zijn. Misschien lees je dit met een onvervulde kinderwens of zit je midden in een traject dat niet vanzelf gaat. Daarom wil ik je allereerst een hart onder de riem steken. Ik weet dat mijn verhaal pijnlijk kan zijn als je had gehoopt dat dit ook jouw pad zou zijn. Tegelijkertijd ben ik enorm dankbaar voor hoe het nu met mij gaat en sta ik daar elke dag bewust bij stil. Ik wens je heel veel sterkte. En als je nog midden in een traject zit, hoop ik dat jouw wens uit mag komen”
Jetske heeft een Fontan circulatie en deelt in haar blog haar ervaringen over zwanger zijn met een aangeboren hartafwijking. Ze schrijft over haar (medische) controles, hoe het met haar gaat en wat er allemaal speelt tijdens deze bijzondere en spannende periode.
