Al in eerdere blog heb ik wel eens geschreven over mijn kinderwens en over het krijgen van groen licht over een zwangerschap. In februari vorig jaar besloot ik dat ik graag ervoor wilde gaan. Hoewel mijn vriend nog geen visum had (hij komt uit Uganda) wilde ik graag mijn spiraal laten verwijderen. In de drie maanden dat hij hier was belandde ik in een medisch traject doordat mijn spiraal “kwijt” was. Later bleek dat ik deze zelf per ongeluk heb verwijderd. Ja dat kan dus echt, ik dacht ook altijd: “Wat een broodje aap verhalen”
In die drie maanden was ik vooral bewust bezig niet zwanger te raken (ondanks mijn kinderwens) aangezien mijn vriend weer terug moest. Met succes want ik raakte niet zwanger.
Het aanvragen van het visum duurde en duurde en in september raakte ik ongeduldig. Ik voelde aan alles dat ik nogmaals naar Uganda wilde en boekte een ticket voor half oktober/november. Op de dag dat ik naar Schiphol ging kregen wij de mail dat zijn visum was goed gekeurd en hij voor vijf jaar in Nederland mag blijven! Mijn geluk kon niet op en ik besloot er dit keer volledig voor te gaan.
(Aangezien mijn vriend toch nog wat wilde afhandelen in Uganda, kwam hij 2 weken later dan ik in Nederland. Zodra ik in Nederland aankwam voelde ik mij raar. Ik was mega moe en had helemaal geen conditie. Hoewel ik wist dat ik mogelijk zwanger kon zijn bedacht ik ook dat het misschien kwam door het temperatuurverschil of het feit dat ik weinig had gesport in Uganda.
Ik besloot mijn eerste menstruatie af te wachten, nadat deze 2 dagen te laat was begon het toch meer te spelen in mijn hoofd. Ik werd dan ook misselijk in de avonden en kreeg gekke eetlust. Mijn vriend vertelde mij dat ik best al eerder een test kon doen en niet op hem hoefde te wachten. Toen ik 5 dagen voor mijn vriend zijn aankomst bij een vriendin mijn verhaal deelde besloten we een test te doen.
We kochten een vroege zwangerschapstest (die je 6 dagen voor je menstruatie mag doen). Eerlijk ik had verwacht een vaag streepje te zien en dan de vrijdag dat mijn vriend aankwam opnieuw een test te doen waarbij het streepje duidelijker was. Ik deed de test de timer ging op 5 min. Na 5 minuten draaide we de test om en was het streepje allesbehalve vaag… Ik denk dat ik nog nooit zo dom naar twee streepjes heb gestaard.
We belde meteen mijn vriend op, zijn gelukt kon niet op en we waren nog nooit zo blij geweest om snel samen te mogen zijn.
De komende weken zal ik met jullie mijn verhaal delen in zowel de Sinus als via deze blogs. De blogs zullen iets uitgebreider zijn, aangezien ik daar per week mijn ervaringen deel.
Ik ben ontzettend dankbaar dat het zo goed met mij en de baby gaat.
Liefs, Jetske
Jetske heeft een Fontan circulatie en deelt in haar blog haar ervaringen over zwanger zijn met een aangeboren hartafwijking. Ze schrijft over haar (medische) controles, hoe het met haar gaat en wat er allemaal speelt tijdens deze bijzondere en spannende periode.
