Behandeling hartritmestoornissen
Ablatie is een behandeling bij hartritmestoornissen. Hierbij worden de elektrische prikkels in het hart die de ritmestoornis veroorzaken geblokkeerd, zodat de ritmestoornis verholpen wordt. De arts maakt hierbij een soort littekentjes in het hart door middel van verhitting met radiofrequente energie (RF- ablatie) of door het te bevriezen (cryoablatie). Om bij de juiste plaats te komen, moet er eerst een katheter/ slangetje richting het hart worden opgevoerd. Dit wordt vaak via de lies gedaan. Hierbij wordt de huid plaatselijk verdoofd en daarna zal de arts een toegang maken door het bloedvat aan te prikken. Met wat instrumenten wordt er een slangetje naar de juiste plaats bij het hart opgevoerd. Het is precisie werk, want de arts (ook wel interventiecardioloog) moet zien waar de ritmestoornis ontstaat en daar de prikkelgeleiding blokkeren. Tijdens het maken van de littkens kan je een branderig, soms pijnlijk gevoel ervaren. Meestal zijn er meerdere littekens nodig. Over het algemeen duurt een behandeling tussen de 2 en 4 uur.
Meestal mag je een dag later met ontslag. Wel moet je rustig aan doen na de ingreep, omdat er een bloedvat in de lies is aangeprikt. Dit moet eerst goed dichtzijn. Dat betekent dat er de eerste dagen niet gezwommen/ gefietst/ gesport of zware dingen getild mogen worden. Na de ingreep duurt het nog een tijdje voordat er geen prikkels meer via de blokkade worden geleid. In het begin zijn het wondjes op het hart, maar na verloop van tijd worden het littekens en verdwijnen de ritmestoornissen als het goed is. Soms kan het nodig zijn dat de behandeling enkele keren herhaald moet worden.
Het is een vrij veilige ingreep, maar er kunnen natuurlijk altijd complicaties optreden als gevolg van de ingreep. Zo kan er een stolsel worden geschoten, waardoor er een herseninfarct kan ontstaan. Er kan ook een andere/ gevaarlijkere ritmestoornis ontstaan en/of er kan een bloeding ontstaan op de plaats waar het bloedvat aangeprikt is. Ook kan het zijn dat de AV- knoop beschadigd raakt, waardoor de AV- knoop niet meer functioneert of dat er een bloeding in het hartzakje ontstaat doordat er per ongeluk een gaatje in het hart gemaakt wordt (1% kans).
